บทที่ 419

โถงทางเดินแห่งน็อคติสไม่เคยรู้สึกยาวไกลเช่นนี้มาก่อน

อลาริคเดินไปตามนั้นในความเงียบ เสียงสะท้อนจากมื้อค่ำยังคงแผดเผาอยู่หลังม่านตา—วาจาอันเฉียบคมไม่ปรานีของเซราฟิน่า น้ำเสียงของเจเดนที่สั่นเครืออยู่ระหว่างโทสะและความหยิ่งทระนง และความเงียบงันที่เข้าปกคลุมหลังบานประตูปิดกระแทกลง

เขาบอกตัวเองว่าท่านย่...